"Ze względu na kształt wierzbę płaczącą od dawna kojarzono z żałobą."Nie będę dużo pisać o tej książce. Powiem w prost: nie jestem jej fanką i nigdy nią ni będę. Ta pozycja jest oceniona przeze mnie 5/10. Nie urzekła mnie, ale w sumie nie jest taka zła.
Opowiada o przyjaźni trzech przyjaciółek: Jo, Amie, Polly. Opowiada o wierzbach, które kiedyś razem posadziły, które połączył się korzeniami i wzrastały wraz z nimi. Opowiada o każdej dziewczynie z osobna, ale w końcu pojawia się rozdział w, którym są razem i przypominają sobie jak dobrze mieć przyjaciela. Opowiada o ich wielkiej przyjani, która nagle zgasła, ale szybko zaczęła płonąć jasnym.
"Nieważne, jak głęboko natniesz pięń wierzby, drzewo i tak nie umrze."
Paulina
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz